Peloponnesos
Door: Artemis
Blijf op de hoogte en volg Artemis
29 September 2019 | Griekenland, Archaía Olympía
Tussen 2 september en 17 september heb ik rondgetoerd door Centraal Griekenland.
Daarover heb ik verhaald in de voorgaande verhalen.
Onder andere de grote steden Thessaloniki en Athene heb ik daar mogen ervaren, maar zeker ook de prachtige natuur onderweg.
De afgelopen periode beweeg ik me, vanaf het kanaal van Korinthe, over het schiereiland Poleponnesos.
De natuur is hier mooier dan wonderschoon!
80% van Griekenland bestaat uit bergen en daarvan heb ik inmiddels een groot percentage bedwongen.
Hoe mooi. Hoe indrukwekkend. Hoe imposant en ontzagwekkend!
Altijd word ik weer ontroerd door de glorieuze natuur om me heen.
Ik heb samen met De Oude Dame gewalst over bergruggen en passen.
Twee draaien linksom, één draai rechtsom en tussendoor een haarspeldbocht of tig.
Helaas zijn er weinig veilige stopplaatsen op mooie uitzichtpunten, maar een paar foto’s zal ik jullie niet onthouden.
Daar kan Clazien ook weer van genieten.
Ik heb onderweg weidse uitzichten over de Argoli-, Lakona- en Messini Golf én de Ionische Zee mogen aanschouwen.
Het water onder me superhelder en hemelsblauw.
Práchtig.
Francien, de lege grote backpacktas zit al aardig vol met beelden en ervaringen…
Bep, wat dóe je daar op die afgelegen, van God verlaten plaats op vakantie? Ik snap volkomen dat je zwelgt in mijn verhalen.
Koop een camper...
Het land, de mensen, het eten, de Sirtaki, de zon en de rijke geschiedenis maken me gelukkig.
De beleving van Griekenland is één groot feest .
Maar zoals het in het leven nou eenmaal niet altijd leuk kan zijn, is dat bij mij ook gewoon ook het geval…
Onderweg, in de buurt van Kalamata, kwamen er donkere wolken opzetten en ging het regenen.
Voorzichtig rijden dus in die bergen en op die bochtige wegen, want de weg kan dan heel glad worden.
Voelen jullie hem al aan komen?
Juist.
Ik raakte alsnog in een slip.
Het gevolg waren geluiden als Boem, KKKKRRR. K*t.
Dat is een waardeloze ervaring kan ik je zeggen.
Geluk bij een ongeluk: ik reed niet langs een afgrond, maar langs een muurtje.
Maar dat muurtje was niet van schuimrubber.
Om een naar verhaal kort te maken: het rechterachterlicht plus bumper lagen op de weg en aan de zijkant had De Oude Dame een mooie rechte diepe kras.
Snel de Dame aan de kant gezet en de spullen van de weg geschraapt .
Ikzelf had alleen maar geen speeksel meer, de losgeraakte spullen waren nog heel en De Oude Dame kon nog rijden.
In de stromende regen heb ik een rol ducktape leeg geplakt op de losliggende stroomdraden van het achterlicht en ben voorzichtig doorgereden toen het weer droog was.
Geen zorgen: niks ernstigs aan de hand dus!
Ons krijg je niet zomaar klein.
En zo kan ik probleemloos overstappen op het mechanisme van de groep waarin ik verkeer.
Ik werd superlief ontvangen op de camping toen mijn verhaal de ronde ging doen.
Ik ben in geen tijden zoveel geknuffeld….
Een paar mannen bekeken intussen de opgeschraapte achterlichtstukken en de kras van De Oude Dame, overlegden met elkaar, wisselden gereedschap uit en gingen aan de slag.
Ik zat erbij en keek ernaar.
En, nou ja, ik heb wat foto’s gemaakt en een kan koffie gezet… Die ik vergeten ben om uit te schenken.
Het resultaat is dat het achterlicht en de bumper weer aard- en nagelvast aan De Oude Dame zitten en dat de kras netjes is afgeplakt.
Is dat wat?
Mij hoor je niet meer over de enkele vervelende lastige zeurderige groepsgenoten.
Die neem ik gewoon voor lief…
Broer Apollo: om je uit je gedateerde droom te helpen over man/vrouwverhoudingen kan ik je melden dat er onder de groepsgenoten verscheidene vrouwen zijn die aan de linkerkant van de cabine zitten tijdens het rijden. En die hebben ook nog een C1 rijbewijs.
Voor alle duidelijkheid: dat betekent dat ze een joekel van een camper besturen. Petje af….
Natuurlijk ga ik tot slot nog even verhalen over bijzondere dingen die ik de afgelopen dagen bezocht heb.
Wel zo informatief.
In Mycene de opgravingen (stenen, stenen).
Het graf van Agamemnon (waar hij niet meer in ligt).
De 13 meter hoge schatkamer van Atreus (die leeggeroofd is).
Het Palamidi kasteel (mooi).
Het nest van een zeeschildpad op het strand van Gytheio (bijzonder).
Het paleis van Nestor (stenen, stenen).
De verhalen die we er gratis bij krijgen van de gidsen, maken de bezichtigingen echt wel interessant.
Maar daar ga ik jullie niet mee vermoeien (voor zover ik het onthouden heb..).
Het is allemaal geschiedenis (van ver vóór de jaartelling).
Ik ben nu in Olympus.
Ja, daar waar de Olympische Spelen uitgevonden zijn.
Een van de highlights van deze reis.
Ik ga er de volgende keer over vertellen.
Groetjes!!
Daarover heb ik verhaald in de voorgaande verhalen.
Onder andere de grote steden Thessaloniki en Athene heb ik daar mogen ervaren, maar zeker ook de prachtige natuur onderweg.
De afgelopen periode beweeg ik me, vanaf het kanaal van Korinthe, over het schiereiland Poleponnesos.
De natuur is hier mooier dan wonderschoon!
80% van Griekenland bestaat uit bergen en daarvan heb ik inmiddels een groot percentage bedwongen.
Hoe mooi. Hoe indrukwekkend. Hoe imposant en ontzagwekkend!
Altijd word ik weer ontroerd door de glorieuze natuur om me heen.
Ik heb samen met De Oude Dame gewalst over bergruggen en passen.
Twee draaien linksom, één draai rechtsom en tussendoor een haarspeldbocht of tig.
Helaas zijn er weinig veilige stopplaatsen op mooie uitzichtpunten, maar een paar foto’s zal ik jullie niet onthouden.
Daar kan Clazien ook weer van genieten.
Ik heb onderweg weidse uitzichten over de Argoli-, Lakona- en Messini Golf én de Ionische Zee mogen aanschouwen.
Het water onder me superhelder en hemelsblauw.
Práchtig.
Francien, de lege grote backpacktas zit al aardig vol met beelden en ervaringen…
Bep, wat dóe je daar op die afgelegen, van God verlaten plaats op vakantie? Ik snap volkomen dat je zwelgt in mijn verhalen.
Koop een camper...
Het land, de mensen, het eten, de Sirtaki, de zon en de rijke geschiedenis maken me gelukkig.
De beleving van Griekenland is één groot feest .
Maar zoals het in het leven nou eenmaal niet altijd leuk kan zijn, is dat bij mij ook gewoon ook het geval…
Onderweg, in de buurt van Kalamata, kwamen er donkere wolken opzetten en ging het regenen.
Voorzichtig rijden dus in die bergen en op die bochtige wegen, want de weg kan dan heel glad worden.
Voelen jullie hem al aan komen?
Juist.
Ik raakte alsnog in een slip.
Het gevolg waren geluiden als Boem, KKKKRRR. K*t.
Dat is een waardeloze ervaring kan ik je zeggen.
Geluk bij een ongeluk: ik reed niet langs een afgrond, maar langs een muurtje.
Maar dat muurtje was niet van schuimrubber.
Om een naar verhaal kort te maken: het rechterachterlicht plus bumper lagen op de weg en aan de zijkant had De Oude Dame een mooie rechte diepe kras.
Snel de Dame aan de kant gezet en de spullen van de weg geschraapt .
Ikzelf had alleen maar geen speeksel meer, de losgeraakte spullen waren nog heel en De Oude Dame kon nog rijden.
In de stromende regen heb ik een rol ducktape leeg geplakt op de losliggende stroomdraden van het achterlicht en ben voorzichtig doorgereden toen het weer droog was.
Geen zorgen: niks ernstigs aan de hand dus!
Ons krijg je niet zomaar klein.
En zo kan ik probleemloos overstappen op het mechanisme van de groep waarin ik verkeer.
Ik werd superlief ontvangen op de camping toen mijn verhaal de ronde ging doen.
Ik ben in geen tijden zoveel geknuffeld….
Een paar mannen bekeken intussen de opgeschraapte achterlichtstukken en de kras van De Oude Dame, overlegden met elkaar, wisselden gereedschap uit en gingen aan de slag.
Ik zat erbij en keek ernaar.
En, nou ja, ik heb wat foto’s gemaakt en een kan koffie gezet… Die ik vergeten ben om uit te schenken.
Het resultaat is dat het achterlicht en de bumper weer aard- en nagelvast aan De Oude Dame zitten en dat de kras netjes is afgeplakt.
Is dat wat?
Mij hoor je niet meer over de enkele vervelende lastige zeurderige groepsgenoten.
Die neem ik gewoon voor lief…
Broer Apollo: om je uit je gedateerde droom te helpen over man/vrouwverhoudingen kan ik je melden dat er onder de groepsgenoten verscheidene vrouwen zijn die aan de linkerkant van de cabine zitten tijdens het rijden. En die hebben ook nog een C1 rijbewijs.
Voor alle duidelijkheid: dat betekent dat ze een joekel van een camper besturen. Petje af….
Natuurlijk ga ik tot slot nog even verhalen over bijzondere dingen die ik de afgelopen dagen bezocht heb.
Wel zo informatief.
In Mycene de opgravingen (stenen, stenen).
Het graf van Agamemnon (waar hij niet meer in ligt).
De 13 meter hoge schatkamer van Atreus (die leeggeroofd is).
Het Palamidi kasteel (mooi).
Het nest van een zeeschildpad op het strand van Gytheio (bijzonder).
Het paleis van Nestor (stenen, stenen).
De verhalen die we er gratis bij krijgen van de gidsen, maken de bezichtigingen echt wel interessant.
Maar daar ga ik jullie niet mee vermoeien (voor zover ik het onthouden heb..).
Het is allemaal geschiedenis (van ver vóór de jaartelling).
Ik ben nu in Olympus.
Ja, daar waar de Olympische Spelen uitgevonden zijn.
Een van de highlights van deze reis.
Ik ga er de volgende keer over vertellen.
Groetjes!!
-
29 September 2019 - 08:29
Linda:
Terwijl hier de eerste typisch-druilerige-zondag-herfstregen is begonnen, geniet ik van je verhaal. Natuurlijk niet van je ongelukje, verdorie, dat is gelukkig nog goed afgelopen! Wat fijn dat de groepsleden zo handig zijn, ik zie ze al over elkaar heen buitelen met gereedschap, adviezen en handige handjes. Je zult inmiddels wel weer zijn uitgegroeid tot een bruune beier, alhoewel, dat was je al van de Zeeuwse zon dus op den duur zit je aan je max van de 50 tinten bruin. Geniet lekker verder van je Griekse avontuur! -
29 September 2019 - 09:49
Jeannette:
He mazzelaar, wat een geluk dat je alleen maar schade aan de camper hebt en een droge mond. De Griekse goden zijn je goed gezind. Wat heerlijk toch dat er handige goedwillende mannen zijn. Ook ik heb dit gedeelte van Griekenland een keer mogen bezoeken maar niet zo avontuurlijk als jij. Je foto's zijn prachtig en geven een mooi beeld van het land. Ga zo door want ik geniet er erg van! Veel plezier en tot de volgende keer. -
29 September 2019 - 12:18
Bep:
Zelfs ik kreeg een droge mond bij het lezen van je avontuur met de oude dame. Je hoort van alles en weet nog niet hoe erg de wonden zijn. (Helaas uit ervaring) maar in de.... camperverbanddoos.... zit ducktape en daarmee kan je alles tot thuis bij elkaar houden.
Weer goed afgelopen. Gelukkig.
Tja, en wat doe ik hier op deze van God verlaten plek. Nadenken....
Maar over een camper durf ik niet te denken. Ik ben niet zo'n stoer wrijf als jij.
Maar ben het met je eens. Camperen is het mooiste wat er is. -
29 September 2019 - 15:20
Wil:
Zo dan. Daar ben je eventjes goed weggekomen met wat kleine schade en een droge mond! Doodeng om het mee te maken maar ook om te lezen zeg, Het zal je maar op de terugweg gebeuren.... brrr maar het is zo al griezelig genoeg. Heel fijn dat er zoveel knuffels voor je waren.
Mooie avonturen en prachtige foto's weer. Ik heb uiteraard even gezwaaid naar Laurens en Kitty en ik meende toch te zien dat ze enthousiast terug woven.
Ik moest wel even grijnzen toen ik las over de vergeten koffie voor de hulptroepen. 't Was goed bedoeld toch.
Nu al kijk ik uit naar je volgende verslag en foto's. Ga lekker verder met genieten meid.
Tot verslags!
-
29 September 2019 - 15:33
Apollo:
Oei, oei, Artemeisje nou toch! Het had natuurlijk faliekant fout kunnen aflopen, die slippartij. Blijkbaar heeft Vader Zeus juist op die plek, die ook een plek van groot onheil had kunnen worden, een aardse Griekse sterveling een muurtje laten bouwen. Het muurtje staat er misschien al eeuwen, zonder dat iemand ooit geweten heeft waar het toe diende. Welnu, dat is in één klap duidelijk: Artemis heel houden, ook als zij eens een slippertje maakt.
Leuk dat je reisgenoten je zo goed opgevangen en geholpen hebben. Kan je fijn doorgaan met je reis, met je mooie verhalen en met het maken van veel jaloezie opwekkende foto's.
Houd verder de gepoetste kant boven! -
29 September 2019 - 20:43
Francien:
Na het lezen voelde ik kriebels opkomen om de infrastructuur te gaan verbeteren van wegen in het keien-land Griekenland en dan bouw ik zachte schuimrubberen wallekantjes. Maar ja, die keien hebben ook een functie, ze zorgen er voor dat jij straks bij je verzekeraar weer werk te verzetten hebt. Ons kostte een nieuw bumper een kleine 2700 eurootjes. Maak je borst maar nat. Ducktape is HET wondermiddel, ik heb soms de neiging om het op sommige monden te plakken, maar daar heb jij nog geen last van. Mooie reis, mooie foto's, mooie verhalen en daar heb ik vandaag op deze herfstige zondag weer van mogen genieten. Bij thuiskomst zul je echt moeten afkicken, van oud naar nieuw. Alleen jij zelf blijft dezelfde. Houden zo!!! -
01 Oktober 2019 - 17:19
Ineke:
Jij hebt wat regen, nou hier komt het met hele grote bakken naar beneden en morgen 14 graden, dus bereidt je maar voor.
Iedereen heeft het al gezegd in de reacties, wel een slippertje is toegestaan maar geen echte slip, altijd weer eng. Lang leve het muurtje. Jij noemde je reis al stenen en stenen, nou deze stenen kwamen je goed van pas. Je was daar wel alleen op pad begreep ik. Maar gelukkig in de groep wordt alles opgeknapt, lekker hoor.
Straks wil je nooit meer alleen op stap. Ik vind zo'n" achterban" ook wel gaaf.
Op naar je volgende verhalen. Nog 2 weken??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
