Terug thuis
Door: Artemis
Blijf op de hoogte en volg Artemis
14 Oktober 2019 | Nederland, Goes
Na drie dagen op het gemakje, en voorzichtig, rijden over de zwierende wegen langs de kust van Albanië, Montenegro en Kroatië en daarna drie dagen met plankgas over de snelwegen door Slovenië, Oostenrijk en Duitsland, ben ik gezond en heel aangekomen in mijn geliefde Zeeland.
Moe en boordevol met ervaringen en indrukken.
In totaal heb ik 7764 km achter de kiezen en ben al met al twee maanden op pad geweest.
(Alleen al de terugreis van Albanië naar Goes was 2175 kilometertjes. Ga er maar aan staan.)
Ik kijk met heel veel plezier terug op de reis door Griekenland, maar het was wel behoorlijk inspannend.
Nu kan ik eindelijk alle indrukken rustig in laten dalen en verwerken in een fotoboek.
Op die manier heb je wél twee keer plezier van zo’n reis.
Jullie hebben weer meegereisd en me voorzien van bemoedigende reacties.
Héél fijn! Dat doet me altijd weer goed.
Want ik verkeerde dan wel in een groep mensen en deelde de wederwaardigheden wel met deze of gene, maar het blijven vreemden hé.
En dat zijn jullie geeneen van allen meer.
Ik deel nu eenmaal graag met mensen die ik ken.
Over de groep gesproken.
Deze keer weinig ‘nicknames’.
Dat zal jullie opgevallen zijn.
Natúúrlijk was er wel weer een bullebak, een betweter, een kwebbel, een patser en werd er hier en daar behoorlijk gedronken met bijbehorende herrie.
Maar klaarblijkelijk ben ik daar na drie groepsreizen aan gewend, accepteer ik het geruisloos en ga ik er soepel mee om.
Iedere gek heeft nu eenmaal zijn gebrek.
En ja, zeg nou zelf, deze keer was ik natuurlijk de Brokkenpiloot met mijn slippartij in de bergen.
De manier waarop ik toen door de groep ben opgevangen en geholpen, zette me ook wel met twee pootjes op de grond hoor…
Nee, geen kwalijk woord over groepsleden deze keer.
En dan nu nog even alle eer en lof voor De Oude Dame binnen de groep serieuze campers.
Zij was natuurlijk de oudste.
Ze heeft geen airco, geen airbags, geen cruise-control en geen elektrisch bediende ramen.
Ze moet beremd/beschakeld worden als het bergafwaarts gaat, want de versnellingsbak heeft geen ‘downhill’ stand (hoezo patsers).
In mijn diepvries past precies één kipfiletje en in het vooronder kan net een zak aardappelen en een net uien gepropt worden.
En De Oude Dame herbergt geen televisie, laat staan een rondtollende schotel op het dak.
Een opvallende verschijning is ze ook.
Met vrolijke kleuren op de buitenwanden (beetje sixties-achtig, haha).
Ze werd onderweg door alle groepsleden herkend als ik voorbij reed, nou ja gepasseerd werd, of ergens pauzeerde.
Leuk toch?
Ik ben nog steeds apetrots op haar.
En dus zal er zeker en vast weer een reis gemaakt worden in 2020.
Lieve meelezers, graag tot dan!
-
14 Oktober 2019 - 21:08
Bep:
Zij en zij ......En ik.... heb weer genoten van al je verhalen.
Als de ( oude) dame zo'n moderne was met zonnepanelen, uitschuifbare zijkanten en een kleine Smart in haar achterste zou ik nooit zo veel van haar houden.
Wees lief voor haar, vertroeteld haar, laat haar uitrusten in een lekkere warme ruimte en volgend jaar brengt ze je weer daar waar je je aansluit bij een groep richting nieuw avontuur.
Fijne winter en graag tot je volgende reis.
Liefs
Bep -
14 Oktober 2019 - 23:13
Apollo:
Lieve Artemis,
Fijn voor jou dat je weer thuis bent en jammer voor mij en je andere volgers dat we je verhalen nu driekwart jaar zullen moeten missen. Een genot om te lezen zoals jij over je camper spreekt. Er spreekt pure liefde uit, zoals ook Bep zegt.
Dat je nu toch (weer) een 'Brokkenpiloot' in je groep moest treffen! En dat je nu zelf opging voor die titel! Ik ben benieuwd wie de 'Kwebbel' was. Je ging toch niet voor de 'Dubbel'?
Ga maar gauw weer een mooie reis maken en laat achterblijvers weer mee genieten door je woorden en je beelden. -
15 Oktober 2019 - 13:43
Ineke:
Ik snap dat je nu moe en voldaan thuis zit. Jij kan ook nooit eens even het stuur overgeven, Wil jij ook niet denk ik,maar dat maakt het wel intensiever voor j. En dn al die indrukken. Hrt waten er heel veul deze keer. Op naar de volgende reis met je liefste vriendin. Wij willen nog jaren verhalen Trinet, dus als je niet meer op pad gaat worden het verhalen voor en door de thuisblijvers hoop ik.
Lieve groet Ineke -
15 Oktober 2019 - 22:54
Francien:
Fijn weer thuis te zijn met mooie herinneringen maar wat zullen al je volgers de verhalen van je gaan missen. Tussen de regels door betrapte ik me er op dat ik blijf bij mijn gevoel dat je de dappere dodo bent en blijft. Het is niet niks zoveel kilometers en deuken en wat er nog meer zo op je pad kwam. Ga maar gauw een volgend reisje verzinnen en koester ook in de winter je oude dame. Zal ze fijn vinden of moet ze eerst naar de garage voor schadeherstel? Dankjewel voor het meereizen en voor Artemis verzin je wel weer een andere naam. Creatief ben je. Tot gauw.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
